Gehoor is een zintuig dat ons in staat stelt om te communiceren met anderen en tijdig te reageren op gevaar of andere auditieve prikkels uit de omgeving. Doven en slechthorenden zijn eerder aangewezen op visuele en tactiele prikkels dan op auditieve stimuli als hoortoestellen of het cochleair implantaat (CI) niet voldoende zijn.
Gehoor is een zintuig dat ons in staat stelt om te communiceren met anderen en tijdig te reageren op gevaar of andere auditieve prikkels uit de omgeving. Doven en slechthorenden zijn eerder aangewezen op visuele en tactiele prikkels dan op auditieve stimuli als hoortoestellen of het cochleair implantaat (CI) niet voldoende zijn.
Doven en slechthorenden kunnen bijvoorbeeld een beroep doen op spraakafzien. Dat wil zeggen dat ze onder andere aan de hand van het mondbeeld, de lichaamsexpressie en de mimiek van de communicatiepartner kunnen verstaan wat die persoon zegt. Het is vanzelfsprekend dat die vorm van communicatie een grote inspanning vergt. Daarom enkele tips.
Spraakverstaan betekent een spreker kunnen horen én verstaan. Wanneer tips niet langer helpen en de geluidsversterking van de hoortoestellen of CI’s niet voldoet, kan het spraakverstaan verbeterd worden door luisterhulpmiddelen.
Ook alledaagse geluidssignalen zoals het geluid van de wekker, de deurbel of het brandalarm kunnen doven en slechthorenden soms niet horen. Signaleringssystemen kunnen dan een aanvulling bieden om iemand te waarschuwen als de wekker gaat of er iemand aan de deur staat.