Elk hulpmiddel is een stukje vrijheid voor Bau

Bau Pieters is 27 en woont sinds 5 jaar alleen. Haar blindengeleidehond Sandy is haar trouwe gezel. 
Maar ook andere hulpmiddelen maken het leven comfortabeler voor Bau.

Bau met haar blindengeleidehond Sandy
Bau met haar blindengeleidehond Sandy © Filip Erkens

In maart 2021 kreeg Bau Pieters haar eerste blindengeleidehond. “Sandy opende een nieuwe wereld voor mij”, vertelt ze. “Ik kreeg de hond net na corona. Ze is soms wat koppig, maar erg actief.”

“Sandy is een enorme steun. Als ik buiten wandel, signaleert ze mij als er een verhoogde stoeprand of een zebrapad is. Ze kent ook veel plaatsen. Ik hoef maar ‘apotheek’ of ‘fitness’ te zeggen en Sandy brengt me erheen. Ze is intelligent. Op de tram zoekt ze een vrije plaats voor mij. Onlangs nam ik Sandy mee op reis met de familie naar Spanje. Dat viel reuzegoed mee. Ik ben veel zelfstandiger dan vroeger.”

Van het leven genieten

Die zelfstandigheid komt goed uit, want Bau geniet graag van het leven. “Ik hou van fitness en als de kans zich voordoet, ga ik samen met mijn papa duiken. Dat doen we vooral in het buitenland. Ik zie nog 5 % en ik heb nog kleur- en lichtperceptie. Ik geniet echt van duiken.”

Verder doet Bau vrijwilligerswerk in een kleuterschool in Wenduine. “Ik ga er met de tram naartoe, samen met Sandy en mijn witte stok. Ik speel spelletjes met de kleuters, ik help ze bij het leren tellen en ik steek een handje toe in de turnzaal. Het leuke is dat speelgoed voor kleuters dikwijls zeer uitgesproken kleuren heeft. Dat helpt mij. En de kleuters hebben het snel door: ‘Bau ziet niet, maar ze hoort alles’, zeggen ze.”

Bau met haar blindengeleidehond Sandy
© Filip Erkens

Mijn blindengeleidehond Sandy opende een nieuwe wereld voor mij.

Bau Pieters

Een erg ruim aanbod

Bau gebruikt verschillende hulpmiddelen. Schermleessoftware vindt ze onontbeerlijk. Ook haar tablet en smartphone zijn haar erg dierbaar. “Ik gebruik die zeer intensief. Als ik bijvoorbeeld op restaurant ga, gebruik ik het loepje in de smartphone.”

Bau volgt het aanbod hulpmiddelen nauwgezet. Er komen voortdurend nieuwe mogelijkheden bij. “Er bestaat veel, maar het blijft een dure zaak”, vindt ze. “Een labellezer, die de labels kan lezen op de pakjes die ik in de diepvries bewaar, zou handig zijn, maar dat kost 200 euro.” 

Een kleurendetector lijkt Bau als slechtziende ook wel nuttig. “Ik zie het onderscheid niet tussen donkerblauw en zwart, waardoor ik soms vreemde combinaties draag”, lacht ze. Voor een kleurendetector kan je een tegemoetkoming aanvragen bij het VAPH. “En gelukkig is er ook een tegemoetkoming voor de Go-box, die ondertiteling op televisie voorleest. Die heb ik nog niet, maar ik dien binnenkort een aanvraag in. Elk hulpmiddel betekent voor mij een stukje vrijheid”, zegt Bau.

  • Hulpmiddelen en aanpassingen

    Het VAPH geeft tegemoetkomingen voor hulpmiddelen en aanpassingen in de privésituatie.